ذَهَبْتُ لِلدُّنْیَا وَ جِئْتُ لِلْآخِرَةِ
حضرت زهرا(س) روزی خانه پدر آمد تا كمك مالی بگیرد، پیغمبر فرمود: دخترم! من چیزی ندارم تا به شما بدهم؛ ولی یك ذكر به شما یاد می دهم، برو این ذكر را بگو! ذكر این بود: «یَا رَبَّ الْأَوَّلِینَ وَ الآْخِرِینَ یَا ذَا الْقُوَّةِ الْمَتِینِ وَ یَا رَاحِمَ الْمَسَاكِینِ وَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین»این را بگو، ان شاءالله در زندگی ات گشایش ایجاد خواهد شد.
امیرالمؤمنین حضرت زهرا (س) را فرستاده بود تا از پیامبر كمك مالی بگیرد، وقتی زهرای مرضیه از خانه پیغمبر بیرون آمد، به امیرالمؤمنین عرضه داشت: «ذَهَبْتُ لِلدُّنْیَا وَ جِئْتُ لِلْآخِرَةِ؛ من دنبال دنیا رفتم ولی با آخرت برگشتم». الحمدالله پدرم به جای مال، ذكر و دعایی به من یاد داد. امیرالمؤمنین هم فرمود: امروز روز خوبی است كه ما دعایی یاد گرفتیم.
بحارالانوار، ج43، ص 152.